Hayatımızı mutlu ve değerli kılan manevi durumlar, günler vardır... Nice servet sahiplerini bilirim… İnsanların gıpta ile baktığı, bir türlü mutluluğu bulamayan… Manevi hazzı yaşayamayan… İşte, bir Ramazan ay’ını ve akabinde bayramını hep birlikte idrak ettik. Özellikle bakıyorum son 10 yılda bir el, Milli ve Din’i bayramlarımızın maneviyatından faydalanmamızı engellemek için elinden geleni yapıyor. İrticadan, Fadime ve Müslümlerden sonra, bir gündem oluşturup toplumu germeyi, sinir uçlarını kaşımayı becerip, birliğimize beraberliğimize vesile olacak bugünleri tam tersine ayrıştırma kamplaştırma mücadelesinde başarılı oluyorlar. Maalesef, siyasi önderler de ellerinden gelen katkıyı vermekte bir beis görmüyorlar! Bu sene ki gündemimiz,"Açılımdı".
Bende sizler ve tüm toplum gibi, ilgiyle yaşananları takip ediyorum. Her kesimden insanımızla görüşüyorum. Her zaman ve her konuda olduğu gibi, herkes kendi açısından bir değerlendirmede bulunuyor. Benim değerlendirmemse biraz farklı!
"Hayat tesadüflerle doludur, ancak Devletlerin ve Milletlerin kaderleri tesadüflere bırakılmayacak kadar önemlidir!" Hiçbir şey kendiliğinden gelişmiyor. Kimse bulunduğu yere makama, mevkie tesadüfen gelmiyor. Çobandan Cumhurbaşkanı gibi, Bisküvütçüden Başbakan gibi…
Ben özel sektörde, insanları ve binaları yıldırımdan koruyan, paratoner imalatı - montajı ve satışı yapan bir firmada çalışıyorum. Devrin güçlü bakanlarından birisinin villasına sistemi kurmak için ekibin başında yetkili olarak gittim. Elemanlar işi yaparken, beyefendi hışımla yanıma geldi! Her Türk ‘ün yaptığı gibi, işimize karıştı. Bende durumu kendisine izah ettim. Komşu villanın bahçesinden bizi takip eden bir bey (sonradan öğrendim, eskiden İstanbul Valiliği özel kalem müdürlüğü yapmış) yanıma geldi. Aramızda sohbet başladı. Dedim ki, "Koskoca Devletin, ekonomisini teslim ettiği bakanı, benim işime müdahale ediyor!" Dedi ki, "Oğlum, kendisi İTÜ İnşaat bölümünden mezun!" şaşkınlığım daha da artmıştı. "Peki, Nasıl oluyor da İnşaatçı, devletin ekonomisinin başına gelebiliyor!" dedim. Cevabı hayli ilginçti. Elini omzuma vurarak, "Oğlum, bu ülke de OL derler OLURSUN!".
O günden sonra, bilhassa Devlet işleri hakkında analiz ve değerlendirme yaparken, hep çember dışına çıkmışımdır. Bu Açılım mevzusunda ki tartışmalar da, diğerleri gibi gaz alma operasyonundan ibarettir! Bu senaryoda herkesin rolü bellidir. Siyasilerimiz, yılların usta oyuncularına taş çıkartacak kadar iyi yetiştirilmiş ve rolünü iyi oynayan sanatçılardır… Orta da elle tutulur gözle görülür bir belge yokken, Devlet Bahçeli bey’in feveranlarını nasıl izah edebiliriz? Tersten alırsak, Devlet bey’in destek verdiği bir Açılım, DTP’ liler nezdinde Kürtler üzerinde ne kadar inandırıcı olabilir? Neden, Yozgat, Kırşehir, Erzurum vd. gibi Türklüğü ve Milliyetçiliği ön plana çıkmış bir ilimizin Milletvekili, partisi adına sözcülüğe soyunmazken, Siirt- Tillo’lu ve Arap kökenli Oktay Vural bey bu tartışmanın partisi adına sözcüsüdür? Aynı, Alevi açılımında Tuncelili- Kürt kökenli ve Alevi olan CHP’li Kemal Kılıçdaroğlu bey’in partisi adına sözcülüğe soyunması gibi! İçi boş ve anlamsız tartışmaların sözcüleri Seçilirken, hep denge konusu ön plandadır…
Tüm bu yaşananların nedenini öğrenmek için, belki de 1071 de Alparslan’ın önderliğinde Anadolu’ya girdiğimiz güne veya "girmemizi isteyen güce" kadar gitmemiz gerekir! Bu ülke insanı, sindire, sindire eğitiliyor, gelişiyor, zenginleşiyor... Ama hiç biri tesadüfen olmuyor! Çünkü “Devletlerin ve Milletlerin kaderleri tesadüflere bırakılmayacak kadar önemlidir! ”.
