En kötü işleyen demokrasiler bile en iyi diktatörlüklerden iyidir. Laf arasında bazen tartışmalarda laf arasında şöyle laflar geçmez mi bir lider olsa astığı astık kestiği kestik ama olmuyor. Arap ülkelerinden hiçbirine tam işleyen bir demokrasi yok. İlk gittğim gezdiğim arap ülkesi Tunus'tu hayran kalmıştık. Tüm grup çok sevmiştik. Ama insanların sanki sırtlarında yük varmış gibiydi. Devlet başkanı Bin Ali 23 yıldır iktidarda başka becerikli biri daha yokmuş gibi. Tunus'da insanlar zaten işsizlik ve düşük gelirde zor durumda canlarına tak etti mi gönderiverdiler başlarında ki yoksuzluğa bulaşmış başkanlarını.
Ve bu Tunus'ta başlayan halk hareketleri Libyada temel tüketim maddelerinin vergilerinin kaldırılması neden oldu. Mısırda daha büyük ve daha şiddetli çatışmalar yazımı kaleme aldığımda hala sürüyordu. Mısır en kalabalık arap ülkesi 100 milyon nüfusu var işsizlik çaresizlik bu ülkede daha dramatik. Müslüman kardeşler örgütü halk hareketlerinin ön saflarına yerleşti solcularla işbirliği halindeler. Millet Mübarek gitsin diye gösteri yapıyorlar canını feda ediyorlar Mübarek çekileceğine hükümeti görevden alıyor artık nasıl yetkileri varsa.
Libya'da değil farklı partilerden farklı bir sese bile tahammül yok turizme açıldı geçen aylardan kim gider ki.
Suudi Arabistan deseniz zenginliğine zengin ama refah 100.000 kişilik saltanat ailesinin ve yabancı yatırımcının elinde demokrasiyi geç en temel kadın hakları bile yok, kadınlar otomobil bile kullanamıyor.
Lübnan ise şii, sünni ve maruniler olmak üzere 3 ana dini grubun temsilcilerinin oluşturduğu bir meclisle yönetiliyor. Suriye Ürdün de yakın zamanda değişik protesto gösterilerine sahne olabilir ama devlet başkanların gönderecek kadar etkili olacaklarını sanmıyorum.
Tunus tevekkül'ü yıktı kaderini değiştirdi bunun etkisi diğer Arap ülkelerinde devrimleri ateşlemese bile daha çok demokratik talepleri gündeme getirecektir. Onlar Türkiye'yi o kadar yakından takip ediyorlar ki inanamazsınız. Lübnan da pek çok TV kanalında Türk dizileri gördüğümde çok şaşırmıştım üç beş değil o kadar çoktu ki. Ona keza Suriye de de aynıydı tümünüz derdi kalabalık nüfuslarına refah ve iş bulamamaları o denli de ucuz yaşam şartları olduğu halde insanlar ekonomik olarak mutlu değiller.
Bu ülkelerin çoğunda Diktatörlükler var artık çağımızda onlara yer yok hepsi gidecek ama nasıl Demokrasileri işleyerek, bundan kaçış yok. Zamana kimse karşı koyamaz. Sonuçta en kötü demokrasi hepsinden iyidir.
Yalçın SOYSEVİNÇ
