Elbet varacağım...
Baharın içinden geçen
Islak dudaklar
Yanaklar
Eller ve cesur yürekler
Bir lahza boşlukta kal
Ve inle kendi benliğinde
Dinle aya karşı duran
O gölgeyi
Sen, içimde hep sen
Ilık esen
Sonra bırakıp giden
Vefasızlığın
Unutma
Ey ömür...
Uzanıp giden yollar, başın sonla birleştiği anlar
Tek zaman, tek mekan, tek iman
Yok oluş mümkün mü?
Sen hep vardın, varsın...
Ölürüm de bakamam gözlerine
Göze alamam, yılgın savaşçıyım ben
Gölgen gölgemde,
Duracak kalbim:
Mekana varmak benim durağan dünyamda
Yıkılmadan ayakta kalan kovuk çınar
Sana alaylı gözlerle bakan gözler senden aşağıda
Bir ses ver;
yüreğime, ateşime ve dahi imanıma
Lebbeyk ...................................
