Esnaf ve Ticaret odaları sesimizi duysun
İstanbul Ticaret Odasından ve Türkiye Odalar Borsalar Birliği'nden hatta Yerel basın derneklerinden Birliklerinden sürekli mesajlar alıyorum.
İşte şöyle faaliyetler yaptık böyle etkinlikler yaptık diye gel gör etkinliklerin çoğu herhangi siyasi bir kişilikle toplantıdır veya benzeridir. Benim meslek ve ticaret odaları ile ilgili önemli bir sorunum var. Bildiğiniz gibi esnaf kesimi yüz binlercesinin yaptığını yapıp eğer SSK'lı olmadı ise Bağ-kur denen kurumdan hizmet alıyorlar.
Bakmayın siz 2008 Ekim ayından beri üç sosyal güvenlik kurumu birleşti dendiğine. Devlet memurları her konuda ayrıcalıklarını koruyorlar. SSK lılar alıkları maaşı resmi olarak ne kadar bildiriliyorsa ona bağlı bir emekli maaşına bağlanıyorlar. SSK lilar 3600-7200 prim gün sayısı ile emekli olabilirken. Bağ-kurlular ise 5400-9000 günü dolduramadan emekli olamıyorlar.
Emekli olanlar da 2008 den beri aşağı ivme ile emekli oluyorlar. Geçenlerde Ali Tezel in sayfasın da okudum adama 5000 günden fazla pirimi olmasına rağmen 740 tl emekli maaşı bağlamışlar vatandaş arıyor bir yanlışlık mı var diye.
Konumuz esnaf birlikleri Bağ kur lunun sesini duyun duyurun kardeşim. 10.080 günle emekli olup 850.000 tl emekli maaşı bağlanacaksa vay halimize. Sade vatandaş bu satırları okuyunca doğal olarak şöyle düşünüyor 5000 günle emekli olan 750 tl alıyorsa 10.000 günle emekli olan biri çok fazla maaş almalı diye. Ama öyle olmuyor sevgili kardeşlerim bu konuda özellikle Ekim 2008 den itibaren emekli olanlarda adaletsizlik var. Oda başkanları zengin insanlar olabilir ama bizim haklarımızı savunmalılar.
Yerel Basın dernek sorunu
Gelelim Yerel Basın derneklerine ben 14 yıllık bir gazete çıkardığım halde herhangi birine henüz üye olmadım. İyi mi yaptım kötü mü yaptım onu tartışmayacağım, ama bu yerel seçim döneminde bizim gibi yerel yayınlar İBB adaylarına ulaşmakta zorluk çekeceğiz. Ama dernek yöneticilerini ve onların yakın çevrelerini aday adaylarının masalarında görmeye devam edeceğiz.
Mesela 23 Ocak günü CHP İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan adayı olan Mustafa Sarıgül ün yemekli bir toplantısı vardı. Sağolsunlar beni de çağırdılar kaç kişi geleceğimi sordular bir kişi dedik ve gittik. 12.30 daki yemeğe ulaştığımızda salon ağzına kadar dolu oturacak yer yok. Gazetemizi basan ajanstan tanıdığım, Anadolu yakasından tanıdığım pek çok gazeteci arkadaşın yanında bir sürü yıl bir sayı bir diye tabir ettiğim yayınların temsilcileri vardı hem de üçer beşer kişi . Aslında gazete tırt ama bir fotoğrafçı bir hanım muhabir bir müdür bir patron olunca gazeteyi ciddiye alınır sanıyorlar. Sarıgül hemen bir konuşma yaparak yerel yayın derneğinin kendini yanılttığını 130 gazeteci gelecek diye tahmin ettikleri toplantıya 250 gazetecinin geldiğini söyleyerek haftaya Yeşilyurtta bir toplantıda bir araya geleceklerini belirtti. Yerel yayınların gücüne inanan bir Başkan adayına bu skandalı yaşatanlar ise bir yerel basın derneği karşı bölgede de oldukça güçlü bir dernek.
Aslında Partilerin aday çalışması sürerken basın ilişkilerini sağlayan basın danışmanları ve ekibi yerel basın çalışmalarında dernekleri aracı kullanmamalı direkman kendileri iletişime geçmeli.
Bizim sorunlarımızın çözümünde hiçbir katkısı olmayan yerel yayın dernekleri protokol dan başka ne işe yaradı şimdiye kadar bilen varsa beri gelsin.
Daha da olmadı güvenilir yerel basınla süreklilik arz eden basınla süreklilik arz etmeyen basını ayırt etmenin en güzel yolu Basın İlan Kurumuna üye olan yerel basınla çalışmaktır.
İstanbul un tek mahalle gazetesi olarak aralıksız 14 yıldır yayınlanıyor olmamız bölgemizin esnafının işletmelerinin derneklerinin ve muhtarların sahip çıkması ile oldu. Yoksa yerel seçime güvenip gazete çıkaranlardan değiliz.Yerel seçimlerde yerel haber yapan ve iyi dağıtım yapan yerel gazeteleri kullananlar hep avantajlı olmuştur.
Yerel gazeteyi eline alan yerel haber okur aylık gazetemiz ne mutlu ki bize bir ay boyunca esnafımızın masasını sehpasını süslüyor.
